Tryby warunkowe w języku angielskim

Angielskie tryby warunkowe (conditionals) mogą sprawiać nam pewne trudności, ponieważ w języku polskim nie istnieją ich dokładne odpowiedniki. Dlatego najpierw należy dobrze poznać teorię, a potem po prostu dużo ćwiczyć.

Czym są tryby warunkowe?

W języku angielskim stosujemy tryby warunkowe do opisu sytuacji, w których dwa zdarzenia łączy związek przyczynowo-skutkowy (jeśli… to…). Powstaje zdanie złożone, które składa się ze zdania podrzędnego (if clause) oraz zdania nadrzędnego (main clause).

Zerowy tryb warunkowy (Zero Conditional)

To najprostszy okres warunkowy, w którym opisujemy pewne prawdy ogólne i fakty naukowe. Czynności w takich zdaniach dzieją się teraz lub zawsze oraz są realne i możliwe. W zdaniu podrzędnym i nadrzędnym stosujemy czas Present Simple. Przykładowo: If you heat the ice, it melts. Jeśli podgrzewasz lód, to on się topi.

Zerowy tryb warunkowy może być stosowany do udzielania instrukcji, jeśli w zdaniu nadrzędnym użyjemy trybu rozkazującego.

I tryb warunkowy (First Conditional)

Ten tryb pojawia się w zdaniach warunkowych odnoszących się do teraźniejszości lub przyszłości. Sytuacja w nich opisywana jest realna. W zdaniu z warunkiem (if clause) pojawia się Present Simple, a rezultat (main clause) zostaje wyrażony w Future Simple. Przykład: If you drop that vase, it will break. Jeśli upuścisz wazę, to ona się rozbije. Zamiast czasu przyszłego możemy stosować czasowniki modalne, aby wyrazić przyzwolenie lub określić poziom pewności.

II tryb warunkowy (Second Conditional)

Stosując II okres warunkowy dalej pozostajemy w teraźniejszości, jednak tym razem opisywana sytuacja jest nierealna. Ten tryb stosuje się do wyrażania hipotetycznego warunku i jego prawdopodobnego rezultatu. Żeby dodatkowo podkreślić, że dana sytuacja jest już niemożliwa do zaistnienia, dla I osoby liczy pojedynczej w zdaniu podrzędnym stosujemy were, a nie was. W zdaniu z warunkiem wstawiamy Past Simple, a w zdaniu z rezultatem używamy Present Conditional lub Present Continuous Conditional. Present Conditional składa się z czasownika modalnego would/could/might, po którym następuje bezokolicznik. Z kolei Present Continuous Conditional to: would + be w bezokoliczniku + present participle. Przykład II okresu warunkowego: If I were 18 I would go to the university. Jeśli miałabym 18 lat, to poszłabym na uniwersytet.

III tryb warunkowy (Third Conditional)

W tym trybie warunek i rezultat odnoszą się do przeszłości. Stopień prawdopodobieństwa jest tutaj praktycznie zerowy. III tryb warunkowy mówi nam, że jest już za późno na zrobienie czegoś lub na zdarzenie się pewnej sytuacji, dlatego ten okres warunkowy służy do wyrażania żalu. W zdaniu z if pojawia się Past Perfect, a w main clause wstawiamy Perfect Conditional lub Perfect Continous Conditional. Perfect Conditional składa się z would + have + past participe. Perfect Continous conditional tworzymy poprzez would + have been + present participle. Przykład III trybu warunkowego: If I had had a racket I would have been playing tennis. Jeśli miałbym rakietę, to grałbym w tenisa.